Στρουμφάκι - MarmiteKilla, 0 - 1

Τον τζαιρό που είσσιεν πας την επιφάνεια της γης ακόμα δεινόσαυρους τζαι είμαστουν τζαι μείς στα πρώτα στάδια της γνωριμίας μας, αποφασίσαμε με την KillaFlava ότι ήταν καιρός να σπάσουμεν ακόμα ένα που τα taboo μιας φρέσκιας κατάστασης, τζαι να κάμουμεν την πρώτη μας κοινή εμφάνιση σε παραλία.

Έταξε μου λοιπόν η Killa πως ήτουν να με πάρει στα πάτρια εδάφη της, σε μιαν παραλία της πόλης της που εγώ δεν την ήξερα. Οδήγουν εγώ όπως μου επεράντζελλεν, τζαι ταυτόχρονα η Killa έκαμνεν μου τζαι τον τουριστικό οδηγό: “Δαμέ εν το τάδε, παν οι έτσι / τζαμέ εν το άλλο, παν οι άλλωσπως / πάρατζει εν το παρ’άλλο, τζαμέ με πάμεν με πάουν μας, ακούεις?? ” Έχασκα τζαι γω τα πράματα τζαι τα θάματα τούντης πόλης τζαι άρκεψα τζαι εσυμπάθουν την.

Κατεβαίνουμεν στην παραλίαν τζαι μεινίσκω λλίον ζαομένη, να θωρώ ήντα’ν’που σκέφτην ο νούς του αδρώπου! Μια ατέλειωτη ξύλινη γέφυρα κουμπημένη πάνω στην πλάζ, να παρπατά πάνω της ο κόσμος τζαι να θωρεί αφ’υψηλού το τζύμμαν τζαι τα πετραδάκια. Τζαι πουκάτω που την γέφυρα πλάτσα πολλή τζαι σσιός, να απλώσεις τα πράματα σου τζαι να είσαι τζαι νάκκον πριβέ, λογώ των σιέρων που εστηρίζαν την γέφυρα. Ήταν πολλά πετυχιμένη επιλογή για την πρώτη μας απόπειρα για μπάνιο μαζί.

Εμπήκαμεν τζαι μεις πουκάτω που την γέφυραν σε ένα σημείο που εν είσσιεν αθρώπους. Εφκάλαμεν πετσέτες, αντιηλιακά, βιβλία, κουβαδάκια, τζαι εμπήκαμεν σε παραθαλάσσιο mood. Το αερούι να φυσά τζαι να μυρίζει ιώδιο, ο ήλιος να κρούζει τις άκρες των ποδκιών τζαι απλούμενες η μια δίπλα στην άλλην.

Ήταν ίσως η τρίτη, ή τέταρτη φορά που εβρεθούμασταν μετά την γνωριμία μας στο beach party. Ούλλα ήταν ακόμα πολλά φλού. Έθελα την? Έθελε με? Ντα’ν’που κάμναμεν δαμέ? Εξέραμεν? Σαν τα εσυλλοϊζουμουν τούτα, χωμένη μεσα στο βιβλίο μου, κοντέφκει μου παραπάνω η Killa.

“Μπορείς να μου βάλεις αντιηλιακήν?”

…”’Ετα ούλλα τζαμε” σκέφτουμαι εγώ. “Αρκέψαμεν τα κόλπα!”…

Με απόλυτην προσοχή τζαι πολλές πισινές αλείφω της την πλάτη άγαρμπα, όπως ήταν να σου βάλει αντιηλιακήν το ανηψιούδιν σου το πεντάχρονο. Επροσπαθούσα να κρατήσω σοβαρότητα τζαι χαρακτήραν για να μεν νομίζει ότι εκμεταλλέφκουμαι καμιάν κατάσταση. Στο κάτω κάτω μπορεί να έθελεν που τ’αλήθκεια απλά να της αλείψω την πλάτη επειδή εν έφταννε!

Τελιώνει τζαι τούτο το (γλυκό, μεταξύ μας) μαρτύριο τζαι επιστρέφω στο βιβλίο τζαι στις σκέψεις μου. Η Killa εσυνέχισε να ξαπλώνει δίπλα μου, τζαι ένοιωθα την αύρα του κορμιού της πάνω μου. Πρέπει να εξάπλωνε υπερβολικά κοντά μου. Αλήθκεια εξάπλωνε υπερβολικά κοντά μου οξά εν που εγωκεντρισμό που το έβλεπα έτσι? Έπαιξα πελλόν τζαι εσυνέχισα το βιβλίο.

Το επόμενο πράμα που θυμούμαι εν το πρόσωπο της Killa να έρκεται πουπάνω μου, να παραμερίζει με το σσιέρι της το βιβλίο μου, τζαι να μου διά ένα φιλούδι πεταχτό πας τα σσιείλη. (Μάλλον έσπασα την που τάχα εν ανταποκρίνουμουν τζαι είπεν να πάρει την κατάσταση στα σσιέρκα της!). Ε, να μεν είμαι τζαι γω αγενής, ανασηκώνουμαι τζαι ανταποδίδω με ένα δεύτερο πεταχτό φιλί. Ουλλα PG Rated, οι να νομίζετε!

Στην φάση που εξικολλούσα που πάνω της για να επιστρέψουμε στην ατσαλάκωτη αθώα διάθεση της εκδρομής μας, βλέπω με την άκρην του μμαθκιού μου έναν άθρωπο να κάθεται δκιό σίερα πάρακατω, τζαι να θωρεί προς το μέρος μας κάπως… ζαωμένος. Ποιός ηξέρει πότε ήρτεν τζαι εστρώθην δίπλα μας, πάντως τόσην ώραν που είμαστουν τζαμέ, πρώτη φορά τον εσσιάστικα. Αλλιώς μάλλον εν θα έκαμνα έτσι παλλικαρκιές στις παραλίες τις ξένες..

Επροσπάθησα να τον αγνοήσω τζαι τζείνον τζαι τα ππιριλλο-μάδκια του που μας εκαρφώναν ασταμάτητα, τζαι εξάπλωσα σάννα μεν έγινεν τίποτε. Ούτε τζαι είπα τζαι της Killa ότι μας εθώρεν ο τύπος. Εγύρισα πάλε στο βιβλίο μου αλλά με την άκρη του μμαδκιού μου εθώρουν τον που μας εθώρεν. Σε μιαν φάση σηκώνεται πάνω τζαι παρπατά πας την παραλία, περνά που ομπρώς μας τζαι τα μμάδκια του εν ξικολλούν που πάνω μας.

Ήταν ένας τύπος κοντοπάχουλλος, πας τα late 30ς, με την σκεμπούδα του τζαι την τριχούδα του αρκούδου στο στέρνο του. Εφόρεν τζαι ένα μπλέ μαγιώ ποτζείνα τα τρίγωνα τα βρακούδκια φάσης speedo. Δαμέ πρέπει να σας πω ότι την τότε εποχή εθεωρούσα το θανάσιμο faux pas ένας ενήλικας να κυκλοφορεί με το speedo στην παραλία τζαι να μοιάζει με γιγάντιο μωρό. Τωρά, μετά που διάφορες επισκέψεις σε pride parades τζαι gay pool parties στα εξωτερικά, μπορώ να πω ότι έσσιε κάτι παιδκιά που τους πάει πολλά τζαι εν όπως το λουκουμούδιν με το speedo τους! Ο συγκεκριμένος δυστυχώς εν ανήκε σε τούτη την κατηγορία. Έτσι όπως τον εθώρουν που το πλάι, με το βρατζί τζαι την σκεμπούδαν πόξω έμοιαζε με ανάποδο στρουμφάκι.

Επίεννεν, που λέτε πάνω κάτω το στρουμφάκι τζαι εθώρεν μας καλά καλά. Θα επέρασεν τουλάχιστον τρείς φορές πριν με πιάσουν οι δαιμόνοι. Λαλώ της Killa να πάμεν για καμιάν βουδκιάν, γιατί ήθελα να σιουρεφτώ πως έν ήταν η ιδέα μου. Μπορεί ο τύπος απλά να εβόλταρεν πας την παραλία!

Μπαίνουμεν μες την θάλασσα τζαι τσουπ, πουπίσω μας το στρουμφάκι. Κολυμπούμεν εμείς ομπρώς τζαι τζείνος πίσω. Κάμνουμεν στάση τζαι κολυμπά γυρόν μας. Τραβούμεν πιο έξω, τραβα τζαι τζείνος. Πάμεν πιο μέσα, πάλε πουπίσω μας. Άρκεψεν τζαι η Killa τζαι αντιλαμβάνετουν ότι κάτι εν επίεννε καλά. Εθώρουν τον με έναν μισισμένον ύφος τζαι έστελλα του ηλεκτρομαγνιτικά μυνήματα που το υποσυνείδητο μου να φύει που κοντά μας, αλλά τίποτε!

Φκαίνουμεν σιγά σιγά προς τα έξω τζαι καθούμαστιν εις τα ξέβαθα να ζυγίσουμεν μαζί την κατάσταση, άμπα τζαι έπιασεν μας μαζική παράνοια. Πουπίσω μας το στρουμφάκι να κάμνει πρόσθιο τζαι ελεύθερο μεσα σε νερό βάθους 30cm. Ήταν ώρα μας να φύουμεν!

Πετασσούμαστεν έξω, μαζεύκουμεν τα πράματα μας τζαι πτου παπούτσιν. Το στρουμφάκι πουπίσω μας! Εβουρούσαμεν προς την σκάλα της γέφυρας, για να ανεβούμεν πάνω τζαι να περπατήσουμεν ως το αυτοκίνητο τζαι να χαθούμεν. Άμμαν ανεβήκαμεν τζαι την σκάλα τζαι ακολούθησεν λαχανιασμένο τζαι το στρουμφάκι, επήρα τζαι άψα εγώ. Λαλώ της Killa να προχωρίσει ομπρώς, τζαι γυρίζω προς το στρουμφάκι που ήταν 4-5 σκαλιά πιο κάτω μας.

“Θέλετε κάτι???????” γυρίζω τζαι λαλώ το, με πλυθιντικό ευγενείας βεβαίως βεβαίως, αλλα τζαι ταυτόχρονα με το πιο bitchικο υφάκι που εμπορούσα να έχω τζείνη την ώρα μέσα στον πανικό τζαι τον φόο μου.

Το στρουμφάκι έχασε τα για λλίον. Μάλλον εν επερίμενε να του απευθύνουμε τον λόγο? Ε μα τζαι συ, καλέ μου στρουμφ, άμα βούρας τον άλλο πουπίσω τί ακριβώς καρτεράς ότι εννα γίνει? Για εννα τον πιάεις, για εννα σου φύει.. εν τζαι έσσιει άλλες επιλογές!

Αννοίει επιτέλους το στόμα του:

Στρουμφ: “Εεεεεε, βασικααααά….. είδα σας που εφιλιέστουν…”

Marmite: “Ναι.. και??” (με bitchικο ενοχλιμένο υφάκι )

Στρουμφ: “Τζαιιι… εγώ…. Απλά……”

Marmite: “Τι??”

Στρουμφ: “Αν θέλετε να το κάμουμε τζαι οι τρεις μαζί, εμένα έν με πειράζει...”

(…’Εμπηξα τα γέλια..) Εν του απάντησα κάν. Εγύρισα του πλάτη, έπια την Killa που το σσιέριν τζαι εσυνεχίσαμεν να ανεβαίνουμεν. Εν εξανακοίταξα πίσω να δω αν μας ακολουθούσεν το στρουμφ.

Δηλαδή εμπορούσεν να τον πειράξει τζιόλας αλλά έκαμεν μας την χάρην τζαι εν θα τον επείραζεν? Χαττηρικά μόνο για μια μέρα ήταν να κάμει την καρδιά του πέτρα τζαι να καταδεκτεί έτσι χαττάν?

Τζαι ρε χρυσέ μου δηλαδή εφάνικεν σου να χρειαζούμαστεν τζαι τρίτον, αν δεν τον πειράζει φυσικά?! Θράσος το πλάσμαν!!

Που τότε εξαναπίαμεν πολλές φορές θάλασσαν μαζί με την Killa αλλά με φιλούδκια διούμεν με τίποτε.. Τζαι έτσι εν εμάθαμεν ποττέ πόσα στρουμφ (που έν τα πειράζει) παραμονεύουν στις παραλίες της Κύπρου…

Με εκτίμηση,

Η Marmite της KillaFlava

P.S: Θα χαρούμε πολλά να σας δούμε στο Beach Party της accept την Παρασκευή στις 3 του μήνα στο Golden Beach στη Λεμεσό ή στην συναυλία της αγαπητής ακροάτριας μας το Σαββατο στις 4 του μήνα στο Red στην Λευκωσία. Αλλά αν φορείτε speedo πλησιάστε με πολλήν προσοχή!