It's the end of the world, Secret Santa edition

Αγαπητή Σήκρετ Παραλήπτρια,

Εχαρήκαμεν πολλά που μας είμαστεν οι secret santas σου, επειδή παρόλον το απειροελάχιστο (κκούχχου κκούχχου) χάσμαν  ηλικίας που μας χωρίζει που σένα, στην μπλογκοσφαίρα ζούμεν βίους παράλληλους! Αρκέψαμεν περίπου τον ίδιον τζαιρό να γράφουμε, τζαι έσσιει στιγμές που σε δκιαβάζουμεν τζαι εν σάννα δκιαβάζουμεντα teenage ημερολόγια μας. (Ναι, τον τζαιρό μας εβουττούσαμεν το φτερό μέσα στο μελάνι τζαι εγράφαμεν πάνω σε κόλλες τις σκέψεις μας…). Δηλαδή παράλληλα με μας γράφεις τις παλιές μας σκέψεις, how cool is that? (Λαλείτε το άραγεσσου το “cool” τζαι εσείς, οξά φαίνεται σας όσο αστείο φαίνεται σε μας το “groovy?”). Πέρα που τούτον, τζαι συ γράφεις σχεδόν όσον αραιά γράφουμεν τζι εμείς, πράμα το οποίο εκτιμούμε πάρα πολλά, επειδή you make it seem normal!

Το λοιπόν αγαπητή μας, ήρτεν η ώρα για τα δώρα σου!!! Μιας τζαι αύριο έρκεται το τέλος του κόσμου, εσκεφτήκαμεν πως το πρώτο τζαι πιο σημαντικό πράμα που πρέπει να σου χαρίσουμε, εν τούτο:

Τούτο το γιαούρτι, με ημερομηνία λήξης μέσα στο 2013, εν το εισητήριον σου για να γλυτώσεις το επερχόμενον Τέλος! Αφού δεν λήγει αύριο, εν τρανή απόδειξη του ότι δεν γίνεται να τελειώσει και ο kόσμος! Βάστα το μαζί σου at ALL times, τζαι δεν έσσιει φόον!

Σε περίπτωση που τα πράματα δυσκολέψουν όμως, εσκεφτήκαμεν πως εν καλό να σου δώκουμεν τζαι έναν backup plan. Γι’αυτόν ετοιμάσαμεν σου τούτο δαμέ:

 Τούτο το υπέροχο καταφύγιο εν οικολογικά κατασκευασμένο τζαι μπορεί να αντέξει ως τζαι πτώση κομήτη! Τζαι μεν το θωρείς έτσι μιτσικουρί… πουμέσα εν έτσι:

Όπως το μέλιν ένεν; Ως τζαι wifi εβάλαμεν σου!

Φυσικά το καταφύγιο έρκεται με ορισμένα standard “αξεσουάρ” για να μπορέσεις να επιβιώσεις για πολλήν τζαιρό.  Βολεύτου εσύ, τζαι άφηστα ούλλα πάνω μας!

Διψάς; Στο ψυγείο έσσιει...

Τζαι αν είσαι σε άλλη φάση, έσσιει τζαι....

 Αν πεινάς, μεν ανησυχείς, το μενού σήμερα έσσιει....

Για ποσκόλιον εφέραμεν σου….

(hope you like pink!)

Εννοείται πως μέσα σε τούτα ούλλα, επρονοήσαμε τζαι έσσιει χώρο τζαι για:

The rest of the Prasinotou Family - Artist's representation

Τζαι αφού σε εξεναγήσαμεν στον κυρίως χώρο, πάμε τωρά στο μέσα δωμάτιο…. Όπου θα βρείς….

Ούλλο το cast του Miami Ink!!! Θα καρτερά δαμέ ώσπου να αποφασίσεις, τι tattoo θέλεις, γιαυτό no rush!!!!

Ok, εδείξαμεν σου τα ούλλα....

Ούλλα............ εκτός που μιαν πόρτα…

Άνοιξε την!!!

....

....

....

Ο δικός σου συναυλιακός χώρος! Με ‘γειά!! 

Δαμέ μπορείς να καλέσεις όποιο συγκροτημα θέλεις για μιαν πριβέ εμφάνιση! Και φυσικά το κοινό εν included, για τις ώρες που θα παίζεις εσύ!

Σήμερα, μόνο για σενα, η Tarja Turunen μπαίνει στο χρονοτουλάππιν τζαι ξανατραγουδά μαζί με τους Nightwish τούτο το τραγούδι με τα καταπληχτικά lyrics! Έννεν το perfect soundtrack για το τέλος του κόσμου; Να το ακούεις τζαι να καταρρέουν ούλλα! (nooooot!)

Αγαπητή μας Πελλαμένη  με όλη μας την καρδιά, ευχόμαστε, Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το Νέο Έτος!! Και φυσικά να μεν καταστραφεί ο κόσμος! 

Με εκτίμηση,

Οι Secret Santas σου!

KillaFlava and HerMarmite

lol

(source: Κλίκ δαμαί )

Υ.Γ: λέμε και κανένα αστειάκι για να περάσει η ώρα.. αναρτήθηκε με χιουμοριστική διάθεση. Σε καμία περίπτωση δεν επικροτούμε την στερεοτυπική και μονοδιάστατη απεικόνιση των ομοφυλόφιλων.

Υ.Γ 2: Θένκς φίλε που μου έστειλες το κλιπάκι xx

Υ.Γ 3: Support gay marriage!

Sticky Situation

[Ένα-δύο-ένα τέστ τέστ… (ταπ ταπ)… ένα-δύο… Που τον τζαιρό που έσσιει να χρησιμοποιήσουμεν το ‘όφωνο, ανάθθεμαν τα τζι αν ελείψαν οι παταρίες…]

Κύριε Κόκο μου, η γωνιούδα σου η δύο-επι-ένα, έννεν τίποτε το σπουδαίον εμφανισιακά. Οι καρέκλες σου οι πλαστικές εξοβάψαν που τα χρόνια: Που το τρίφτου-τρίφτου τόσα κορμιά πάνω τους, επήραν έσσω τους λλίην που την γυαλλάδαν τζαι λλίον που το χρώμαν. Στα τραπέζια σου, δε, εράγισεν πκιον το πλαστικόν τζαι θωρείς μες τις ρωγμούδες που εμείναν πίσω, νάκκον βάθος. Άν ήταν κορμοί δεντρών, εννά’σσιεν τζι έλεος! – μπορεί να εμετρούσαμεν το ξίφτισμαν τζαι να υπολογίζαμεν την ηλικίαν τους. Το όλον “ντεκόρ”, με τους τοίχους τους  ολοτζίτρινους που την κάπνα,  που τους εμισόφαεν το βάρος του κάθε ημερολογίου με τον αριθμό τυπωμένο μπροστά τζαι την παροιμίαν πουπίσω, τζαι της κάθε πατεριμής πο’κρέμμασες πάσσε αγιωμένην σπόνταν, λαλούμεν το… “ρουστίκ”. Ούτε οι μουσικές σου κύριε Κόκο μου πτοούν μας. Κανέναν παράπονον που το τρίγκι-τρίγκι, το χόπας-μάνα-μου, τζαι το τάχτιριτι.

Εμείς, δαμέ, Κύριε Κόκο μου. Μιαν την άλλην αντακώννουμεν τζι έρκούμαστεν προσκύνημαν στον ναόν σου. Τζαι “λάβετε φάγετε”, κοινωνούμεν το σουβλάκιν σου, τζαι “πίετε εξ αυτού” κατεβάζουμεν το κρασίν σου το σπιθκιάσιμον. Τζαι μέσσε τούτον το μυστήριον, φτάνουμεν ενίοτε εις στην μίαν, αγίαν, τζαι γαστρονομικήν Νιρβάναν.

Ήρταμεν πάλε εψές, Κύριε Κόκο μου. Εμπήκαμεν, εσσιαιρετήσαμεν, είδες μας τζι εγελάσαν τα μουστάτζια σου. Έπιασες παραγγελίαν με μμάθκια ορθάνοιχτα τζαι οι ρυτίδες σου εβαθύναν ώστι να σχηματίσουν την φιλοξενίαν. Τζαι ύστερα, εμείς εκάτσαμεν έξω, εις στην δροσιάν του Φθινοπώρου, να πιούμεν – σε στυλ apéritif – το πρώτον κρασούδιν.

Ήσουν γλήορος πάλε, όπως πάντα, Κύριε Κόκο μου: Ώστι να φτζιαιρώσει το κάρτον της πότσας, εσέρβιρες μας το pièce de résistance, την επιτομήν της τέγνης σου: την  παντοδύναμην σιεφταλιάν.

Αντάν τζαι πάω να ακκάσω, Κύριε Κόκο μου, τον πολυπόθητον πρώτον βούκκον, δικλώ ανεπαίσθητα πας το τζαμούδιν που θωρεί μες στο μαχαζίν σου, τζαι στυλλομμαθκιάζω. Εσπίασα καλλύτερα άμπα τζι εγελάσαν με τα μμάδκια μου: Πας στην βιτρίναν σου, ολόγυαλλον τζαι ατσαλάκκωτον, εμόστραρεν έναν αυτοκολλητούδιν. Τετράγωνον, με φόντον μπλέ (σχεδόν) ηλεκτρίκ, τζαι στην μέσην του ένας άσπρος μαίανδρος, περυτριγυρισμένος που χρυσά φύλλα δάφνης.

Έμεινεν μου ο βούκκος μες στο στόμα, ρε Κόκο! Συγχώρα με που έκοψα τζαι τα “Κύριε” τζαι τα “μου” προς στιγμής, αλλά Κύριε Κόκο μου, σάννα μου τζι επαραγνωριστήκαμεν; Εσού, ως εχτές, λλία πράματα έξερες για μέναν: πως τρώω το σουβλάκιν μου σόζουμον, πως μου αρέσκουν τα ξιδάτα, άτε, τζαι πως άμα πιω κανέναν ποτηρούδιν παραπάνω χασκογελώ σου, τζαι κάμνω σου ναζούθκια τζαμαί που παραφέρεσαι με τα σχόλια σου.

Τζαι γιώ, για σέναν λλία πράματα έξερα, ως τωρά, Κύριε Κόκο μου: Την δουλειάν σου, το γούστον σου στο τραγούδιν τζαι στην διακόσμισην, την αδυναμίαν που δείχνεις με τα ψευτο-κομπλιμάν σου στις γυναικοπαρέες… τζαι αππάρεντλή πως δεν έσσιεις καμιάν ένστασην ναν κολλημένο πάνω στην βιτρίναν σου το αυτοκόλλητον του μίσους!

Επιάστην η καρκιά μου Κύριε Κόκο μου. Το πρώτον πράμαν που επέρασεν που τον νουν μου ήτουν πως, τούτη ήτουν η τελευταία φορά ποννά φάω την  σιεφταλιάν σου πον μέλιν. Σιγά ποννα ξαναπατήσω εγιώ δαμαί!

Τζαι έπιαν με μια θλίψη, Κύριε Κόκο μου, σάννα τζι επέθανεν μια ιεροτελεστεία μου, μια που τις συνήθειες της καθημερινότητας. Σάννα τζι έσβηνεν έναν μυάλον κεφάλαιον που τις “σταθερές” μου.

Ύστερα, έπιασα να σε δικαιολογήσω. Άμπα τζι εν είσαι συ που το κόλλησες Κύριε Κόκο μου; Άμπα τζι εν κανένα κοπελλουρούδι, κανένας ξόφτερος που ήρτεν τζι εβανδάλισεν το μαχαζίν σου μες στην νύχτα; Άμπα τζι εν ηξέρεις πιλέ μου ΄ντα’μ’που σημαίνει τούντο σκέδιον; Τζαι γιώ ξιμαρίζω το όνομαν σου τζαι τις προθέσεις σου άδικα; (Εν αττυμούμαι, αλήθκεια, άλλην φοράν να είχα έτσι σημάδιν που σέναν, ούτε σε άκουσα να κόπτεσαι ποττέ για τα πολιτικά, για δεξιούς ζερβούς τζαι μέσους. )

Τζαι έπιαν με η απελπισία, Κύριε Κόκο μου, γιατί εν έξερα ποια εν η αλήθκεια έτσι όπως εθώρουν την Killa απέναντι μου, τζαι πουπανοθκιόν της κκελλές της τζείνο το σημάδιν που νεκατσιώ, που το φορούσιν πας στις μαύρες τις φανέλλες τους κάτι παιδκιά που γυρίζουν μες στες νύχτες, τζαι σπέρνουν το μίσος. Δίννουν αθρώπους, Κύριε Κόκο μου, πας στα δεντρά, με άλυσους, τζαι διούν τους ώστι να στήσουν. Τζαι ανεβαίνουν πας στις ταράτσες των πολυκατοικιών που ζιούν οι φτωσσιοί, οι “υπάνθρωποι”, τζαι άφτουν τους φώκον. Τζαι μασσιερώννουν, Κύριε Κόκο μου. Τζαι σπάζουν πάγκους τζαι περιουσίες σε υπαίθριες αγορές, τζαι φκαίνουν στις τηλεοράσεις τζαι ττοππουζιάζουν γιεναίτζες. Στέλλουν αθρώπους στη φυλακή, επειδή “περιπαίζουν τα ‘πιστεύω’ τους”. Τζαι οι ίδιοι “εν ανέχουνται” τα άλλα ‘πιστεύω’, τζαι κλείουν θέατρα που παίζουν παραστάσεις που δεν τους αρέσκουν.

Τζαι Κύριε Κόκο μου, τούτα εν κάθε μέρα στις τηλεοράσεις, στα ράδια, στις εφημερίδες. Κάθε μέρα. Κάθε. Μέρα.

Γι’αυτόν Κύριε Κόκο μου, λυπούμαι ποννα σου το πώ, έστω τζαι έτσι, αλλά η συνεργασία μας διακόπτεται:

Αν το έβαλες εσύ το αυτοκόλλητον, εν αυτονόητον το γιατί. Τζι αν δεν το έβαλες, εν ημπόρω να πιστέψω ότι δεν έξερες τι σημαίνει. Με τόσην προβολήν που έσσιει τούτη η ομάδα, εν ημπόρω να το πιστέψω! Τζαι προτιμώ να χάσω την σιεφταλιάν σου παρά να στηρίζω την επιχείρησην σου έχοντας τούτην την  υποψίαν ότι ήξερες ήντα’μ’που ένει τζαι άφηκες το τζαμαί.

Αλλά, Κύριε Κόκο μου, τζείνον που με επείραξεν παραπάνω, εν πως μπορεί να μεν το έβαλες εσύ, ούτε τζαι κανένας άλλος άγνωστος τζαμαί...

Μπορεί να το έβαλα εγώ.

Την μέραν που μου είπες πως ο Πακιστανός “βρωμά”, τζαι έκρυψα. Που ελάλες πως νεκατσιάς τους "παράλυτους" άμαν τους θωρείς να κάμνουν γυμναστική μιτά σου. Που ενευρίασες με τον σερβιτόρον σου επειδή εν ήξερεν άπταιστα ελληνικά. Που μου εξήγησες γιατί η γιεναίκα άμαν ντύνεται προκλητικά ζητά απελπισμένα να την βιάσουν. Που μου εκλάφτηκες για τον  ““λαθρο””μετανάστην που σου πιάνει το επίδομαν σου. Που μου είπες πως οι γκέης εν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα μιτά σου επειδή αηδιάζουν σε. Τζι εγώ, έκρυφα. Τζαι κάθε φοράν που έκρυφα, εκολλιέτουν τζι έναν αυτοκόλλητον μες στην πόλην μου.

Τζαι εν σαννα τζαι εκόλλουν το εγώ.

Τζαι γιαυτόν Κύριε Κόκο μου, παρόλον που η σιεφταλιά σου εν όπως το μέλιν, εννα κάμω που σέναν την αρκήν…

Τζαι συγχώρα με. 

Συγχώρα με που αύριον το πρωϊν, πας στην βιτρίναν σου, πουπάνω που τζείνον το αυτοκόλλητον, εννα έβρεις κολλημένην μιαν σημαίαν rainbow.

Με εκτίμησην,

Η Marmite της KillaFlava.

Υ.Γ:  Η αντιπάθεια μας προς το αυτοκόλλητον εν υποδηλώνει κλίσην προς κάποιαν ιδεολογίαν πέρα που τον σεβασμό προς την αθρώπινην αξιοπρέπειαν. Το θέμαν έννεν κομματικόν.

Interview with a Blogger

Έχοντας προσφάτως ανακαλύψει την τασσιηνόπιττα το blogging, το εν λόγω “ψηλό και κατακόρυφο κυκλικής διατομής υποστύλωμα” αποφάσισε να υποστεί το μαρτύριο του Σήκρετ Πίκου-Απίκου. Αντάν τζι’αρκέψαν οι κρυφοί ανέμοι τζαι εφυσούσαν, τζαι ήρτεν το ήμεηλ, μαθαίνουμε πως εννα πιάμεν συνέντευξη από:

....την Κολόνα!

Τζαι έτσι αποφασίσαμεν να στήσουμεν το κατάλληλο σκηνικό για να ξαναζήσει το πανελλήνιο την ανεπανάληπτη πάsh-συνέντεξη Αννίτας Πάνια – Πάσσαρη.

Εκάμαμε λοιπόν ούλλη την σωστή προετοιμασία: Εβάψαμε τους τοίχους κάτασπρους, εβάλαμε στη μέση του δωματίου ένα μεγάλο μεταλικό τραπέζι, το απαραίτητο gong της κυρίας Πάνια, τζαι 3 άβολα σκαμπό, τζαι ετοιμαστήκαμε δεόντος για να παίξουμεν “good cop-bad cop”. Είμαστεν δκυό άρα πόσον δύσκολον να ήταν το έργον του ανακριτή;

Ελογαριάζαμεν χωρίς τον ξενοδόχον όμως! Μέσα που πολλαπλές επισκέψεις στο μπλόγκ της, αρκέψαμεν να την μαθαίνουμεν (όσον γίνεται), τζαι εκαταλάβαμεν πως τζείνη η περιγραφούδα που δια στο “About me”, εν μπορεί να χωρέσει την προσωπικότηταν της μέσα. Για τούτον τον λόγο αποφασίσαμεν να αλλάξουμεν τροπάριο, τζαι να ετοιμάσουμεν ένα έτσι πιό… life-style κομμάτι. Τζαι εκαταλήξαμεν στο κουίζ!

Πάμεν να δούμεν πως τα επήεν η Κολόνα μας!

ΚΟΥΣΚΟΥΣ (προσωπικό σου - 5 βαθμοί)

1. Είσαι "φανερή" μπλόγκερ; Έχεις αποκαλύψει την ύπαρξη του μπλόγκ σου σε γνωστούς/φίλους/συγγενείς; Γιατί ΝΑΙ/ΟΧΙ;

Είναι προφανές ότι δεν είμαι "φανερή", με την έννοια του είμαι η Αντωνία Αντωνίου και έχω το τάδε μπλογκ, αλλά επειδή συνειδητά ανεβάζω τις τούρτες που φτιάχνω τις οποίες γνωστοί και φίλοι βλέπουν και μετά τσακίζουν και επειδή στην Κύπρο ζούμε, βάζω στοίχημα ότι ένα δυο άτομα, θα έχουν ηδη καταλάβει ποια είμαι και δεν με χαλά. Άρα δεν είμαι και εντελώς "ανώνυμη". Το μοναδικό άτομο ωστόσο που εγώ η ίδια έχω αποκαλύψει την ύπαρξη του μλπογκ μου, είναι ο Στύλλος του Σπιτιού μου. Επίσης έτυχε να γνωριστώ και με 2-3 άτομα της μπλοκοσφαιρας, με αφορμή τη δημιουργία του μπλογκ, άρα ξέρουν ποια είμαι. Δεν μπορώ να πω ότι επι σκοπού δεν το αναφέρω στον κύκλο μου, αλλά επειδή ούτως ή άλλως κάποιους φίλους τους πρίζω και με θέματα που καταπίανομαι στο μπλογκ, δεν μπήκα στη διαδικασία να τους ενημερώσω. Προτιμώ να με ανακαλύπτουν και αν με γουστάρουν να με διαβάζουν και όχι να με διαβάζουν απο ενδεχόμενη περιέργεια ή ακόμη και υποχρέωση. Η αλήθεια είναι ότι προχώρησα στη δημιουργία μπλογκ για να δείχνω τις τούρτες μου, τα υπόλοιπα προέκυψαν στην πορεία... Βασικά, χαλαρά. Αύριο μεθαύριο μπορεί να βαρεθώ και απλά να μη ξαναγράψω. Μπορεί όμως και να μου μείνει το χουι.

Δαμέ θα σου βάλουμεν full-marks, πέρκει σε καλοπιάμεν τζαι δεν σταματήσεις να γράφεις! 5 πουά from MarmiteKilla.

2. Πώς πίνεις τον καφέ σου και τι περιλαμβάνει το πρωινό σου;

Πε μου, μα είσαι κανένας που τους φίλους μου τελικά; Τι εν τούτη η ερώτηση;

ΔΕΝ ΞΕΡΩ πως πίνω τον καφέ μου. Κάποτε όλο γάλα, κάποτε σκέτο μαύρο, κάποτε με ζάχαρη και λίγο γάλα, κάποτε σκέτο με λίγο γάλα.

Ναι το ξέρω, είμαι πολύ σταθερό άτομο.

Τι εννοείς τι εν τούτη η ερώτηση; Επροτίμας να σε ρωτήσουμε ποια εν τα αγαπημένα σου κορνφλέηκς; Επειδή ήταν τζαι τούτη μέσα στην λίστα με τις υποψήφιες ερωτήσεις, α!! Το λοιπόν παρόλον που εν πολλά παραδκιάνταλο το ότι εν ηξέρεις πως πίνεις τον καφέ σου, άρεσεν μας ο τρόπος που το τεκμηρίωσες τζαι γιαυτόν εννα σου βάλουμε 4!

3. Κέρδισες στο BINGO μια δωρέαν πλαστική εγχείρηση. Ποιο σημείο του σώματος σου θέλεις να πλαστικοποιήσεις;

Αν το έβρεις, κερδάς μιαν τουρτα για bachelor or hens night που θα φτιάξω εγώ και θα έχει θέμα ανάλογο! Άνακάτωσε το μπλογκ μου και βρες σχετική ανάρτηση. Για να σε βοηθήσω είναι το δημοφιλέστερο ποστ! Αναρωτιέμαι γιατί.....

Αμμάναμου εννοείται εννα σου βάλουμεν φούλ μαρκς αφού έσσιει τζαι έτσι δελεαστικό δώρο! Μα επειδή εφαράσαμεν που το πόσον δημοφιλές ήταν το συγκεκριμένον ππόστ, γιαυτόν σε ερωτήσαμεν…. Ίσσιαλλα να κερτίσει το bingo σου τζαι να περάσει τζαι ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης για να πιάμεν τζαι την τουρτούδαν δώρο! It’s a win-win situation!!:) 5 points!

4. Είσαι σχετικά νέο μέλος στην μπλογκοσφαίρα. Έγραφες και σε άλλες μορφές πρίν το μπλόγκ;

Η κυρία Πηνελόπη, η δασκάλα μου της έκτης δημοτικού εθκιάβαζε πάντα τις εκθέσεις μου στα άλλα καημένα μωρά. Στην τρίτη Λυκείου έπιασα τζιαι ένα βραβειούδι για γραφή.

Στη σύγχρονη εποχή μας, όλη μέρα γράφω στη δουλειά μου...

Όπα, εδώ είμαστε! Αλλό λλίο να φκάλουμεν λαυράκι (βλέπε τι δουλειά κάμνεις) που τούτη την random ερώτηση! 5 πόντους για μας για το δημοσιογραφιλλίκκι μας, 5 πόντους για σένα για το βραβείο στην γραφή, τζαι 5 πόντους για την κυρία Πηνελόπη που εκατάλαβεν το ότι το’χεις με το γράψιμο! 15 points!

ΤΑΞΙΔΙΑ (special edition εποχιακό - 10 βαθμοί)

1. Αν ανοίξουμε τη βαλίτσα σου σε ένα από τα ταξίδια σου, τι θα βρούμε μέσα;

Μάλλον ότι έχει και η δική σου: Μαχαίρια, χειροπαίδες τέτοια πράματα...

ΚΚουχχούμ!!! Έλα ένα δεκαράκι μέσα σε φακελλούδι, τζαι ας μεν το συζητήσουμεν περεταίρω.. 10 πόντοι!

2. Αν σου δινόταν η επιλογή μεταξύ ενός ταξιδιού στο φεγγάρι ή του γύρου του κόσμου ποιο θα επέλεγες και γιατί;

Στο φεγγάρι πήγαν και ήρθαν και μόνο ξεραίλλα βρήκαν, απ' ότι κατάλαβα. Ο δικός μας ο πλανήτης μοιάζει πολύ πιο όμορφος. Άν φανώ τυχερή και γνωρίσω έστω και ένα μεγάλο μέρος του, γιατί πέραν της Ευρώπης και μιας άλλης Ηπείρου δεν έχω πάει στον υπόλοιπο, τότε μπορεί να σκεφτώ να ταξιδέψω και στο δορυφόρο του.

Δαμέ χαλάς μας τα! Ήταν πολλά ορθολογιστικός ο τρόπος που απάντησες, τζαι παρόλον που έσσιεις δίκιο μέσα στην λογική σου, εμείς εν σε θέλουμεν προσγειωμένη!! Get ready for lift-off!! 8 points!

ΚΡΙΣΕΩΣ (Για δυνατούς παίκτες - 20 βαθμοί)

1. Έχεις ναυαγίσει σε κάποιο ερημικό νησί. Ποιος/α θα ήθελες να είναι "συγκάτοικος" σου;

Στύλλος του Σπιτιού μου for ever and ever! Μπορεί να ακούγομαι ρομαντική, αλλά για να τον παντρευτώ, σημαίνει περνώ καλά μαζί του, ξέρω τον τζιαι ξέρει με. Δεν θα το διακινδύνευα να σκυλοβαρεθώ με τον Κλαιβ Οουεν (αρρενωπός ηθοποιος με κάτι μάθκια γιάμικα, τον οποίο λυσσιώ, όπως κάποιοι παντρεμένοι άντρες μπορεί να λυσσιούν τη γκόμενα του Ρονάλτο του παίκτη - respect Irina.)

20 πόντους για την απάντηση τζαι άλλους 20 για τον Κλάηβ -eye candy- Owen (*σλούρπ*) 40 points!

2. Η ώρα της κρίσης έφτασε!!! Πατώντας το μπλέ κουμπί σώζεις την οικογένεια σου.

Πατώντας το κόκκινο κουμπί σώζεις τον κόσμο. Ποιο θα πατήσεις;;; 5..4..3...2.........1............!!!

Κόκκινο. Στον κόσμο ανήκει και η οικογένειά μου.

Τζιαι μεν μου τα αλλάξεις, Α! Να κάμνεις τες διευκρινήσεις σου στην ερώτηση. Τωρά ετέλειωσε.

Εβάλαμεν στοίχημα για τούτην! Η Killa ήβρεν το επειδή έλεεν πως εννά απαντήσεις κόκκινο τζαι να συμπεριλάβεις την οικογένεια σου, τζαι η Marmite έλεεν πως εννά απαντήσεις κόκκινο επειδή ο κόσμος εν πιο μεγάλος που τις προσωπικές χαρές… Άρα χάνουμεν τους 5 πόντους μας που πρίν επειδή η Μάρμαητ απάντησεν λάθος, τζαι εσύ πιάνεις 100 επειδή η απάντηση σου εν η πιο συμφέρουσα επιλογή!

Σύνολο: 187 πόντοι (με πολλά πρόχειρα μαθηματικά, μπορεί να εν τζαι λάθος αλλά who cares, you still win!!!)

Το δώρο σου:

Καλή διαμονή στην Patagonia!!!!!

Με εκτίμηση,

Η KillaFlava και η Marmite της